Hindi ko alam kung bakit ako naluluha habang isinusulat ko ito. Tuwing inaalala ko kasi kung paano kami nagkakilala noon pakiramdam ko nangyari lang kahapon. Ang sarap kasi balik-balikan. Kapag iniisip ko kung ano kami noon at kung ano ng meron kami ngayon, napaka-magical. From strangers to lovers ba naman e. Alam ko naman na yung ibang love stories nagsimula din sa strangers muna. Pero nangyari din kaya sa kanila na nagkasabay lang, 'di nagkakilanlan, 'di na nagkita ng mahabang panahon, pero muling natagpuan ang isa't isa? Tadhana e. At sinong mag-aakalang parehas pala naming gusto ang isa't isa mula noong nagkasabay kami?
Hindi ko mahanap ang tamang salita para ilarawan kung gaano kasaya ang magkaroon ng ganitong kapalaran. Kumbaga sa mga tula, mga nobela, at mga kanta, originally written ang love story namin. Marahil ay tinatanong nyo sa mga sarili nyo kung sa panahong ito ay may lalaki pang seryoso. Meron po! At mapalad ako dahil isa ako sa napagkalooban nito. Hindi man sya mala- santo sa kabaitan, pero alam ko at ramdam ko na minamahal nya ako ng totoo. Tulad ng ibang lalake, tumitingin din sya sa magagandang babae pero 'di tulad ng iba sya yung tipo ng lalake na sasabihin sayo "Mas maganda nga sya sayo kasi ayos na ayos sya. Pero ikaw, simple ka lang at yon ang pinakagusto ko sayo." Haay. Kung pwede ko lang syang pakasalan agad-agad e. Pero syempre joke lang. Matagal pa 'yon. Di ko pa nga sya sinasagot e. Hehe. Mahigit isang taon na pala syang nanliligaw sa akin. Mahigit isang taon na din syang nagtitiis sa ugali kong nakakainis. At eto ang masasabi ko, 'yang pagtitiis na yan, hahaba at tatagal pa dahil pipilitin kong umabot kaming magkasama at nagmamahalan hanggang habangbuhay.
Jf, you are the best thing that's ever been mine. ♥
No comments:
Post a Comment